piątek, 14 czerwca 2013

ŻYWIENIE NATURALNE



ŻYWIENIE NATURALNE
Jak już sobie powiedzieliśmy, żywienie naturalne jest dla noworodka najbardziej korzystne. Ponieważ większość matek może karmić swe dzieci piersią przynajmniej przez pierwszy miesiąc ich życia, karmieniu temu poświęcimy najwięcej uwagi. Po porodzie matka i noworodek muszą odpocząć. Pozostawiamy im na to przeciętnie od 6 do 12 godzin. Do pierwszego karmienia po urodzeniu podajemy noworodka najwcześniej po 6 godzinach. Noworodki słabe i bardzo zmęczone porodem podajemy nieco później, to znaczy po 12, a nawet 24 godzinach po porodzie. Do tego czasu poimy je 5% glukozą już po 34 godzinach po urodzeniu. Wczesne rozpoczęcie karmienia zmniejsza tzw. fizjologiczny spadek wagi sięgający przeciętnie około 10% wagi urodzeniowej. Każdy zdrowy i donoszony noworodek powinien być karmiony 6 razy na dobę w równych odstępach czasu, z uwzględnieniem 9godzinnej przerwy nocnej. Niektóre zbyt troskliwe matki uważają, że im częściej będą karmiły malucha, i im więcej on wypije, tym szybciej będzie rósł i będzie zdrowszy. Nie jest to prawda, a taki sposób karmienia może być bardzo brzemienny w skutkach dla noworodka. Karmienie co 3 godziny, 6 x na dobę, z 9godzinną przerwą nocną, w pełni zaspokaja potrzeby noworodka. Zdrowe dziecko ssie pierś przeciętnie od 10 do 20 minut i jest to czas zupełnie wystarczający do całkowitego opróżnienia piersi i zaspokojenia głodu. Noworodki słabsze i „leniwe" potrzebują trochęwięcej czasu. Ogromne znaczenie w żywieniu naturalnym ma higiena i technika karmie­nia. Przed przystąpieniem do karmienia matka powinna dokładnie umyć ręce, a potem brodawkę piersi wraz z jej otoczką mydłem i przegotowaną wodą. Po karmieniu brodawkę i otoczkę należy przemyć wodą z mydłem. Mycie piersi po karmieniu, dość często przez matki zaniedbywane, ma bardzo duże znaczenie, ponieważ resztki pokarmu stanowią doskonałą pożywkę dla bakterii i łatwo może dojść do zakażenia piersi, a następnie noworodka. Istotne znaczenie ma także odpowiednie ułożenie dziecka do karmienia. U matek leżących kładziemy noworodka obok matki, w pozycji lekko skośnej (pod kątem 45°), tak aby główka dziecka była nieco wyżej od reszty tułowia. Kiedy matka może już chodzić, karmi swe maleństwo w pozycji siedzącej, układając je na ramieniu po stronie piersi, którą będzie karmić. Ważne, aby noworodek objął brodawkę wraz z otoczką wargami i dziąsła­mi, a matka powinna tak ucisnąć sutek palcami, aby nie zatykał on noska noworodka i nie utrudniał mu oddychania w czasie karmienia. Karmić należy zawsze tylko jedną piersią, zmieniając pierś co drugie karmienie. Jeżeli noworodek nie wyssie wszystkiego pokarmu, należy zaraz po karmieniu opróżnić pierś za pomocą ściągaczki pokarmowej lub ręcznie. Mimo że zabieg ten nie należy do przyjemnych, jest konieczny dla zapobieże­nia zastojowi pokarmu i następowego zapalenia gruczołów piersiowych. Nadmiar pokarmu powinno się zbierać do czystego pojemnika i oddawać do zbiornic mleka kobiecego. Pokarm ten będzie wykorzystany dla dzieci chorych. Najlepszym sprawdzianem czy dziecko wypiło odpowiednią ilość pokarmu jest ważenie noworodka przed i po karmieniu. Różnica z tych dwóch wag będzie ilością wypitego pokarmu. Należną ilość pokarmu na jedno karmienie można wyliczyć ze wzoru: Ilość gramów pokarmu = (dzień życia 1) x 10 Przykład: jeżeli dziecko ma 5 dni, to ilość pokarmu na jedno karmienie wynosić będzie (51) x 10 = 40 gramów. Jeżeli teraz pomnożymy tę liczbę przez 6 karmień, to otrzymamy dobową ilość pokarmu, a więc według naszego przykładu 240 gramów mleka na dobę. Powyższy wzór stosuje się tylko dla dzieci w pierwszych 10 dniach życia. Nie na każde karmienie dziecko wysysa tę samą ilość. Miarodajna jest dobowa ilość wyssanego pokarmu. Zazwyczaj rano noworodek wysysa więcej. Po tym okresie, w pierwszym miesiącu życia powinien wypijać średnio od 90 do 100 g pokarmu na jedno karmienie. W przerwach między karmieniami musimy podawać dziecku płyny obojętne, takie jak np. roztwór 5% glukozy. Kiedy dziecko skończy drugi tydzień życia, zaczynamy podawać mu soczki. Rozpoczynamy od 1 łyżeczki dziennie, porcję tę systematycznie zwiększamy, tak aby pod koniec miesiąca dojść do 67 łyżeczek (30 g). Przy przygotowywaniu płynów i soczków obowiązuje przestrzeganie wszy­stkich zasad higieny karmienia. Butelki do karmienia, smoczki, łyżeczki i garnuszki muszą być uprzednio wygotowane. Owoce i jarzyny należy najpierw dokładnie myć, a następnie obrać i sparzyć wrzątkiem. Do rozdrob­nienia owoców i jarzyn należy używać tylko tarek szklanych lub plastikowych. Na pierwsze soczki najlepiej nadaje się marchew i jabłko, a potem pomarańcza i cytryna. W miarę wzrastania dziecka asortyment ten należy odpowiednio poszerzyć (cytryna tylko w ograniczonej ilości i dopiero po 2 miesiącach życia). Nie wszystkie matki mogą karmić swe dzieci piersią. Mogą zaistnieć przeciwwskazania do karmienia piersią zarówno ze względu na matkę, jak i ze względu na dziecko. Przeciwwskazania ze strony matki: Czynna gfuźlica. Ciężkie choroby serca i nerek. Choroby zakaźne. Ropień piersi. 5. Cukrzyca oraz inne stany chorobowe, które lekarz uzna za przeciwwskazania do karmienia piersią. Przeciwwskazania ze strony dziecka: Wcześniactwo. Wady wrodzone jamy ustnej uniemożliwiające ssanie. 3. Ciężkie zespoły chorobowe, które lekarz uzna jako przeciwwskazania do karmienia piersią. Miesiączka i następna ciąża nie są przeciwwskazaniem do karmienia piersią

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz