ŻYWIENIE NATURALNE
Jak już
sobie powiedzieliśmy, żywienie naturalne jest dla noworodka najbardziej
korzystne. Ponieważ większość matek może karmić swe dzieci piersią przynajmniej
przez pierwszy miesiąc ich życia, karmieniu temu poświęcimy najwięcej uwagi. Po
porodzie matka i noworodek muszą odpocząć. Pozostawiamy im na to przeciętnie od
6 do 12 godzin. Do pierwszego karmienia po urodzeniu podajemy noworodka
najwcześniej po 6 godzinach. Noworodki słabe i bardzo zmęczone porodem podajemy
nieco później, to znaczy po 12, a nawet 24 godzinach po porodzie. Do tego czasu
poimy je 5% glukozą już po 34 godzinach po urodzeniu. Wczesne rozpoczęcie
karmienia zmniejsza tzw. fizjologiczny spadek wagi sięgający przeciętnie około
10% wagi urodzeniowej. Każdy zdrowy i donoszony noworodek powinien być karmiony
6 razy na dobę w równych odstępach czasu, z uwzględnieniem 9godzinnej przerwy
nocnej. Niektóre zbyt troskliwe matki uważają, że im częściej będą karmiły
malucha, i im więcej on wypije, tym szybciej będzie rósł i będzie zdrowszy. Nie
jest to prawda, a taki sposób karmienia może być bardzo brzemienny w skutkach
dla noworodka. Karmienie co 3 godziny, 6 x na dobę, z 9godzinną przerwą nocną,
w pełni zaspokaja potrzeby noworodka. Zdrowe dziecko ssie pierś przeciętnie od
10 do 20 minut i jest to czas zupełnie wystarczający do całkowitego opróżnienia
piersi i zaspokojenia głodu. Noworodki słabsze i „leniwe" potrzebują
trochęwięcej czasu. Ogromne znaczenie w żywieniu naturalnym ma higiena i
technika karmienia. Przed przystąpieniem do karmienia matka powinna dokładnie
umyć ręce, a potem brodawkę piersi wraz z jej otoczką mydłem i przegotowaną
wodą. Po karmieniu brodawkę i otoczkę należy przemyć wodą z mydłem. Mycie
piersi po karmieniu, dość często przez matki zaniedbywane, ma bardzo duże
znaczenie, ponieważ resztki pokarmu stanowią doskonałą pożywkę dla bakterii i
łatwo może dojść do zakażenia piersi, a następnie noworodka. Istotne znaczenie
ma także odpowiednie ułożenie dziecka do karmienia. U matek leżących kładziemy
noworodka obok matki, w pozycji lekko skośnej (pod kątem 45°), tak aby główka
dziecka była nieco wyżej od reszty tułowia. Kiedy matka może już chodzić, karmi
swe maleństwo w pozycji siedzącej, układając je na ramieniu po stronie piersi,
którą będzie karmić. Ważne, aby noworodek objął brodawkę wraz z otoczką wargami
i dziąsłami, a matka powinna tak ucisnąć sutek palcami, aby nie zatykał on
noska noworodka i nie utrudniał mu oddychania w czasie karmienia. Karmić należy
zawsze tylko jedną piersią, zmieniając pierś co drugie karmienie. Jeżeli
noworodek nie wyssie wszystkiego pokarmu, należy zaraz po karmieniu opróżnić
pierś za pomocą ściągaczki pokarmowej lub ręcznie. Mimo że zabieg ten nie
należy do przyjemnych, jest konieczny dla zapobieżenia zastojowi pokarmu i
następowego zapalenia gruczołów piersiowych. Nadmiar pokarmu powinno się
zbierać do czystego pojemnika i oddawać do zbiornic mleka kobiecego. Pokarm ten
będzie wykorzystany dla dzieci chorych. Najlepszym sprawdzianem czy dziecko
wypiło odpowiednią ilość pokarmu jest ważenie noworodka przed i po karmieniu.
Różnica z tych dwóch wag będzie ilością wypitego pokarmu. Należną ilość pokarmu
na jedno karmienie można wyliczyć ze wzoru: Ilość gramów pokarmu = (dzień życia
1) x 10 Przykład: jeżeli dziecko ma 5 dni, to ilość pokarmu na jedno karmienie
wynosić będzie (51) x 10 = 40 gramów. Jeżeli teraz pomnożymy tę liczbę przez 6
karmień, to otrzymamy dobową ilość pokarmu, a więc według naszego przykładu 240
gramów mleka na dobę. Powyższy wzór stosuje się tylko dla dzieci w pierwszych
10 dniach życia. Nie na każde karmienie dziecko wysysa tę samą ilość.
Miarodajna jest dobowa ilość wyssanego pokarmu. Zazwyczaj rano noworodek wysysa
więcej. Po tym okresie, w pierwszym miesiącu życia powinien wypijać średnio od
90 do 100 g pokarmu na jedno karmienie. W przerwach między karmieniami musimy
podawać dziecku płyny obojętne, takie jak np. roztwór 5% glukozy. Kiedy dziecko
skończy drugi tydzień życia, zaczynamy podawać mu soczki. Rozpoczynamy od 1
łyżeczki dziennie, porcję tę systematycznie zwiększamy, tak aby pod koniec
miesiąca dojść do 67 łyżeczek (30 g). Przy przygotowywaniu płynów i soczków
obowiązuje przestrzeganie wszystkich zasad higieny karmienia. Butelki do
karmienia, smoczki, łyżeczki i garnuszki muszą być uprzednio wygotowane. Owoce
i jarzyny należy najpierw dokładnie myć, a następnie obrać i sparzyć wrzątkiem.
Do rozdrobnienia owoców i jarzyn należy używać tylko tarek szklanych lub
plastikowych. Na pierwsze soczki najlepiej nadaje się marchew i jabłko, a potem
pomarańcza i cytryna. W miarę wzrastania dziecka asortyment ten należy
odpowiednio poszerzyć (cytryna tylko w ograniczonej ilości i dopiero po 2
miesiącach życia). Nie wszystkie matki mogą karmić swe dzieci piersią. Mogą
zaistnieć przeciwwskazania do karmienia piersią zarówno ze względu na matkę,
jak i ze względu na dziecko. Przeciwwskazania ze strony matki: Czynna gfuźlica.
Ciężkie choroby serca i nerek. Choroby zakaźne. Ropień piersi. 5. Cukrzyca oraz
inne stany chorobowe, które lekarz uzna za przeciwwskazania do karmienia
piersią. Przeciwwskazania ze strony dziecka: Wcześniactwo. Wady wrodzone jamy
ustnej uniemożliwiające ssanie. 3. Ciężkie zespoły chorobowe, które lekarz uzna
jako przeciwwskazania do karmienia piersią. Miesiączka i następna ciąża nie są
przeciwwskazaniem do karmienia piersią
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz